Objawy pneumocystozy

Jak rozpoznać objawy choroby?

Objawy choroby zazwyczaj rozwijają się wolno w ciągu kilku tygodni.

Wyjątek stanowią przypadki chorych zażywających leki immunosupresyjne, u których choroba może rozwinąć się w przeciągu kilki dni oraz chorzy na AIDS- okres inkubacji pneumocystozy wynosi nawet kilka miesięcy.

Zarażenie często wygasa nie pozostawiając trwałej odporności.

U niemowląt dominującymi objawami, po którym można rozpoznać pneumoscytozę, są brak apetytu i apatia. W początkowej fazie choroby, zdarza się, że kaszel i gorączka nie występują, narastają jednak duszności. Następuje przyspieszenie liczby oddechów i tętna oraz narastająca sinica.

U pacjentów dorosłych zazwyczaj dominuje duszność. Często występują także gorączka i kaszel, charakteryzujący się odkrztuszeniem małej ilości plwociny. W późniejszym okresie pneumocystozy wiele objawów ogólnych związanych z niedotlenieniem komórek i tkanek.

W przypadku osób immunokompetentnych najczęściej nie występują żadne objawy. Obecność pasożytów stwierdza się wówczas w badaniu mikroskopowym, molekularnym lub serologicznym. W rzadkich przypadkach dochodzi do inwazji grzyba Pneumocystis w tkankach i narządach poza płucnych, np. w siatkówce.

W jaki sposób można zdiagnozować pneumocystozę?

Objawy pneumocystozy są mało charakterystyczne, dlatego diagnozę można podejrzewać na podstawie narastającej duszności potwierdzonej wysokim gradientem  tlenowym, spadku ciśnienia tlenowego tlenu, dużym, stężeniu LDH w surowicy krwi, limfopenią oraz hipoalbumimenią.

Wyniki badania odsłuchowego zazwyczaj  są mało wyraźne, dlatego zaleca się wykonywanie badań radiologicznych. Na zdjęciu RTG klatki piersiowej widać rozlane zaciemnienia wychodzące z wnęk świadczące o zmianach chorobowych spowodowanych grzybem Pneumocystis jiroveci.

Autor:
Ewa Żak

Zobacz również opis choroby: Pneumocystoza